இரண்டாம் உலகப்போரின் சில தகவல்கள் . . .

* இரண்டாம் உலகப்போரின் போது ரஷிய நாடு தான் அதிக அளவிலான உயிர் இழப்பை சந்தித்தது. 1923 ஆம் வருடம் பிறந்த ஆண்களில் 80 சதவீத பேர்கள் இந்த போரில் உயிரிழந்தனர்.

* இரண்டாம் உலகப்போரின் போது, ஜெர்மன் நாட்டு பெண்களை கும்பல் கும்பலாக சிகப்பு ராணுவம் கற்பழித்தது. சிகப்பு ராணுவத்தினரால் இரக்கமே இல்லாமல் கிட்டத்தட்ட 25 லட்சம் ஜெர்மனிய பெண்கள் கற்பழிக்கப்பட்டனர்.

*ஜெர்மன் வீரர்களுடன் ரஷியா சண்டையிட்ட ஸ்டாலின்கிராட் போர் தான் வரலாற்றில் அதிக இரத்தம் சிந்தப்பட்ட போராக கருதப்படுகிறது. 8 மாதங்கள் நடைப்பெற்ற இந்த போரில் கிட்டத்தட்ட 120,000 மக்கள் உயிரிழந்தனர்.

* அட்லாண்டிக் போர் தான் இரண்டாம் உலகப் போரின் போது நடைபெற்ற நீண்ட போராகும். 1936 ஆம் வருடம் ஆரம்பித்த இந்த போர் 9 வருடம் காலம் நீடித்து, 1945 வரை நடைபெற்றது.

* இரண்டாம் உலகப் போரின் போது நடைபெற்ற பல்ஜ் போர் அமெரிக்கர்களுக்
கு மிகக்கொடுமையான துன்பத்தை உண்டாக்கிற்று. கிட்டத்தட்ட 40.000 அமெரிக்கர்கள் அந்த போரில் உயிரிழந்தனர்.

* யூதர்களின் மீது மருத்துவ பரிசோதனைகள் நடத்தப்பட்டது. உதாரணத்திற்கு, மலட்டுத்தன்மையின் தாக்கத்தை கான ஆண்களின் மீதும் பெண்களின் மீதும் எக்ஸ்-ரேக்களால் தாக்கப்பட்டது. இந்த பரிசோதனைகள் கொடூரமான முறையில் நடைபெற்றது. மருத்தவ சோதனைகளுக்காக அவர்களின் தசைகளும் எலும்புகளும் வெட்டப்பட்டது. இப்படி மனிதநேயமற்ற பல சோதனைகளுக்கு யூதர்கள் பயன்படுத்தப்பட்
டார்கள்.

* முதல் போர் விமானங்களை உருவாக்கியது ஜெர்மன் நாடு. முதல் போர் விமானத்தை மெஸ்ஸர்ஷ்மிட் ME-262 என அழைத்தனர்.

* ஜெர்மன் அதிபர் அடால்ப் ஹிட்லரின் மருமகனான வில்லியம் ஹிட்லர், இரண்டாம் உலகப்போரின் போது, அமெரிக்க கப்பல் படையில் பணி புரிந்து கொண்டிருந்தார்.

* இந்த போரில் கிட்டத்தட்ட 15 லட்சம் குழந்தைகள் உயிரிழந்தனர். பேரழிவை ஏற்படுத்திய இந்த போரில் இறந்த 12 லட்ச குழந்தைகள் யூதர்களாவார்கள்.

தமிழன் டா...

'ஜெய்ஹிந்த்’ மந்திரத்தின் தந்தை வீரன் செண்பகராமன் பற்றி?

43 ஆண்டுகள் வாழ்ந்தவர் செண்பகராமன் பிள்ளை. அதில் 26 ஆண்டுகள் தலைமறைவாக இருந்தவர். தமிழகத்தின் தென்புறத்தில் பிறந்து ஜெர்மன் சென்று இந்திய விடுதலைக்காக சர்வதேச ஆதரவைத் திரட்டியவர் இவர்.

'ஜெய்ஹிந்த்’ என்ற சொல்லை 1907-ம்
ஆண்டு வடிவமைத்தவர். ஜெர்மன் ஆதரவுடன் 'எம்டன்’ என்ற கப்பலில் இந்தியாவை நோக்கி வந்தவர்.
இன்றைய தலைமைச் செயலகம், உயர் நீதிமன்றம் இருக்கும் வளாகத்தில் எம்டன் கப்பல் வீசிய குண்டுகள் அன்று விழுந்தன.

பிரிட்டிஷ் அரசுக்கு அச்சுறுத்தலை ஏற்படுத்திவிட்ட
ு திரும்பிய செண்பகராமன், இந்தியாவுக்கு வெளியில் சுதந்திர இந்திய அரசாங்கத்தை ஆரம்பித்து அதன் வெளியுறவுத்துறை அமைச்சராகவும் இருந்தார்.

அவர் தொடங்கிய இந்திய தேசிய தொண்டர படையை முன்னோட்டமாகக் கொண்டுதான் நேதாஜி சுபாஷ் சந்திரபோஸ், இந்திய தேசிய ராணுவத்தை வடிவமைத்தார். ஜெய்ஹிந்த் என்ற சொல்லை நேதாஜிக்கு அறிமுகப்படுத்தினார்.

'இந்தியர்களுக்கு சுதந்திரம் அடையத்
தகுதி இல்லை’ என்று இவரிடம் ஹிட்லர் சொல்ல, அதனை தனது வாதங்கள் மூலமாக வாபஸ் வாங்கவைத்த
போர்வீரன் செண்பகராமன்!

நேதாஜியின் வரலாற்றை விளக்கும் இந்தி திரைப்படம்...
நேதாஜியின் வரலாறு முழுமையாக ஒளிவுமறைவின்றி இப்படத்தில் கூறப்படவில்லை. 
இருந்தாலும் ஒருமுறை அனைவரும் பார்க்கவும்... 

www.youtube.com/watch?v=eIwqOb4KqGg

நேதாஜி சுபாஷ் சந்திரபோஸ் --யின் வாழ்கை வரலாறுகளில் சிறு தொகுப்பு !!!!!!

இந்தியாவின் சிறந்த தலைவர் யாரென்றால் நேதாஜி சுபாஷ் சந்திரபோஸ். இந்தியாவின் விடுதலைக்கு விடிவெள்ளியாய் இருந்தவர். உலக பகாசூர நாடான பிரிட்டிஷ் ஆட்சியாளர்களின் தூக்கத்தை கெடுத்த இந்த மாவீரன் பிறந்த தினம் ஜனவரி 23.1893ல் ஒரிசா மாநிலம் கட்டக்கில் ராஜ்பகதூர் பட்டம் பெற்ற வழக்கறிஞர் ஜனாகிநாத்போஸ்க்கு ஒன்பதாவது பிள்ளையாக பிறந்தவர் சுபாஷ்சந்திரபோஸ். பள்ளி படிக்கும்போதே சுவாமி விவேகானந்தரின் கருத்துக்களால் ஈர்க்கப்பட்டு அவரை தனது குருவாக எண்ணி ஆன்மீகவாதியாக இருந்து பின் வாங்கியவர்.

பி.ஏ தத்துவியல் முடித்தபோது, “நீ, ஐ.சி.எஸ் தேர்வு எழுத வேண்டும்” என வேண்டுகோள் விடுத்தார் ஜனாகிநாத். ஐ.சி.எஸ் என்பது அப்போது மிகப்பெரிய பதவி. அப்பாவின் ஆசைக்காக லண்டன் சென்று கேம்ப்ரிட்ஜ் பல்கலைக்கழக நூலகத்தில் பொருளாதாரம், அரசியல், உலக நாடுகளின் வரலாறுகளை படித்து 8 மாத இடைவெளியில் நடந்த ஐ.சி.எஸ் தேர்வு எழுதி இந்திய அளவில் நான்காவது இடம் பிடித்து வென்றார். ஆனால், 1921 மே மாதம் இந்திய சுதந்திர போராட்டத்தில் கலந்து கொள்ள வேண்டும் என்ற ஆசையில் ஐ.சி.எஸ் என்ற பதவியை தூக்கி எறிந்து விட்டு லண்டனில் இருந்து இந்தியா வந்து காந்தியை சந்தித்தார்.

அவர் கல்கத்தாவின் தலைவர் சித்ரன்தாஸ்குப்தாவிடம் அனுப்பி வைத்தார். தாஸ் காந்தியை போன்றே செல்வாக்கு உடையவர். அவரிடம் சென்று தன்னை அறிமுகம் செய்துக்கொண்டார். 25 வயதில் காங்கிரஸ் உறுப்பினர் ஆனார். போஸ் காங்கிரஸில் இணைந்த நேரம், முதல் உலக போரில் பிரிட்டிஷுக்கு ஆதரவாக கலந்து கொண்ட இந்திய வீரர்களை கவுரவிக்கும் பொருட்டு வேல்ஸ் இளவரசர் இந்தியா வருவதாக அறிவித்தார். இதனை முறியடிக்கும் பணி போஸிடம் வந்தது. 1921 நவம்பர் 17ஆம் தேதி இளவரசர் கப்பல் மூலம் பம்பாய் வந்து இறங்கினார். பம்பாய் நகரம் வெறிச்சோடியிருந்தது. கல்கத்தாவில் காக்கா, குருவிக்கூட அவரை வரவேற்க வரவில்லை. வெள்ளைத் தோல்களுக்கு ஏமாற்றம், அவமானம். சாதித்து காட்டியது போஸ். இளைஞர்கள், மாணவர்கள், தொழிலாளர்களிடம் ஆதரவு பெற்ற போஸ் சொன்னால் கல்கத்தாவில் துரும்புக்கூட அசையாது. இதில் கடுப்பான ஆங்கில அரசு போஸை கைது செய்து சிறையில் அடைத்து வைத்தது.

முதல் சிறை வாசம். போஸ் மட்டுமல்ல தாஸ் உட்பட பலர் கைது செய்யப்பட்டனர். சிறையில் இருந்து வெளியே வந்த தாஸுக்கும்-காந் திக்கும் கருத்து வேறுபாடு. காந்தியின் வழிமுறைகளை தாஸ் கண்டித்தார். காங்கிரஸில் இருந்தபடி சுயராஜ்ய கட்சி என்ற அமைப்பை தாஸ் தொடங்கினார். காந்திக்கு பதிலடி தர ஃபார்வர்ட் என்னும் பத்திரிகையை ஆரம்பித்து ஆசிரியர் பொறுப்பை போஸிடம் ஒப்படைத்தார். கல்கத்தா கார்ப்பரேஷன் தேர்தலில் சுயராஜ்ய கட்சி வென்றது. போஸ் மேயராக பதவியேற்றார். 1925 ல் தாஸ் காலமான போது சிறையில் இருந்த போஸ் நொறுங்கிப் போனார். தனக்கு எல்லாம் முடிந்து போய்விட்டது என எண்ணினார். 1926 ல் நடந்த வங்க சட்டசபை தேர்தலில் சிறையில் இருந்தபடியே வெற்றி பெற்றார். மக்கள் செய்த போராட்டத்தின் விளைவாக 1927 மே 17ல் விடுதலை செய்யப்பட்டவர். எலும்பும் தோலுமாக சிறையை விட்டு வெளியே வந்தார். முன்பை விட தீவிரமாக செயல்பட்டார்.

1928 ல் கல்கத்தாவில் காங்கிரஸ் பேரியக்கத்தின் மாநாடு காந்தி தலைமையில் கூடியது. சுயாட்சிக்கு எதிர்ப்பு காட்டிய காந்தியின் முடிவை எதிர்த்து பேச காங்கிரஸ் தலைவர்கள் தயங்கினர். கல்கத்தா மாகாண தலைவரான போஸ் எழுந்தார் காந்தியின் முடிவு தவறு என எதிர்த்தார். தன்னை எதிர்க்க ஒருவனா என கோபமான காந்தி இது மாநாடேயில்லை என விமர்சனம் செய்தார். காந்தி-போஸ் மோதல் ஆரம்பமானது. போஸின் முடிவை நேரு ஆதரித்தார். இதனால் இருவரும் இணைந்து விடுதலை சங்கம் என்ற பெயரில் காங்கிரஸில் இருந்தபடி இயக்கம் நடத்தினர். காந்தியின் பல முடிவுகளை நேரடியாகவே எதிர்த்தார் போஸ். இதனால் திட்டமிட்டே காரிய கமிட்டியில் இருந்து போஸ் நீக்கப்பட்டார். அவரைப்போல் சென்னை மாகாணத்தை சேர்ந்த சீனுவாச அய்யரும் நீக்கப்பட்டார். உடனே போஸ், காங்கிரஸ் மிதவாதிகள் கைக்கு போய்விட்டது, அங்கு எங்களுக்கு வேலையில்லை என காங்கிரஸ் ஜனநாயக கட்சியை சீனுவாச அய்யரை தலைவராக கொண்டு தொடங்கி காந்திக்கு புளிப்பு தந்தார். 1930 ல் நடந்த கல்கத்தா மாநகர மேயர் தேர்தலில் நின்று சுபாஷ் வெற்றி பெற்று மேயரானார். 1931ல் ஒத்துழையாமை இயக்கத்தை காந்தி ஆரம்பித்தபோது போஸ் சிறையில் இருந்தார். காந்தி உட்பட பலர் உள்ளே இருந்தனர். வெளியே வந்து காந்தியின் தீவிர போராட்டத்தை ஆதரித்தார். கடைசியில் காந்தி இர்வின் ஒப்பந்தம் கையெழுத்தாகி போரட்டம் புஸ்ஸானது. அதைப் பற்றி காந்தியிடம் விவாதிக்க போன போஸ், அப்படியே கராச்சியில் நடந்த மாநாட்டுக்கு ரயிலில் சென்றார். மாநாட்டின்போது, மாவீரர்கள் பகத்சிங், ராஜகுரு, சுகதேவ்வை தூக்கில் ஏற்றியது பிரிட்டிஷ் அரசு. அதை மாநாட்டில் காந்தி கண்டிக்கவில்லை. இதை எதிர்த்தார்.

1945 ஆகஸ்டு 16 க்குப் பிறகு நேதாஜியின் உயிருடன் இருந்ததற்கான ஆதாரங்கள்:

விமான விபத்துக்குப் பிறகு நேதாஜி ரஷ்யாவில் காவலில் சில ஆண்டுகள் இருந்ததாகக் கூறப்படுகிறது. 1949-ல் ஜோசஃப் ஸ்டாலினும் வ்யாஸ் லால் மொலேடோவ்-ம் நேதாஜி ரஷ்யாவில் தங்கியிருப்பது குறித்து விவாதித்ததாக கூறப்படுகிறது.
1949-ல் பசும்பொன் முத்துராமலிங்கத் தேவர் தான் நேதாஜியை ரஷ்யாவில் சந்தித்ததாகவும் அவருடன் சீனாவில் தங்கியதாகவும் கூறிப்பிட்டார். இவர் இவ்வாறு கூறிய பிற்பாடுதான் இந்தியாவில் நேதாஜியை பற்றிய மர்மம்த்தை அறிய மக்களிடம் அலையை ஏற்ப்படுத்தியது.அதுவே நேருவை ஷா நவாஸ்கான் கமிஷன் அமைக்க மறைமுகமாக தூண்டியது.
மேலும் திடுக்கிட வைக்கும் விஷயம் இந்தியாவின் ரஷ்ய தூதர் Dr. S. ராதாகிருஷ்ணன் நேதாஜியை ரஷ்யாவில் வெளியே தெரியாத இடத்தில் சந்திக்க அனுமதிக்கப்பட்டார் என்பதாகும்.
காபூலில் ஆப்கன் கவர்னர் கோஸ்ட் -இடம் ஆப்கனுக்கான ரஷ்ய தூதர்," மாஸ்கோவில் காங்கிரஸ் அகதிகள் உள்ளனர். அதில் நேதாஜியும் உள்ளார். கிலாசி மலாங்கிற்கு நேதாஜியுடன் நேரடித் தொடர்பு உள்ளது." என்று கூறியுள்ளார்.
1945க்குப் பிறகு அதாவது இரண்டாம் உலகப்போருக்குப் பின் வியட்னாமின் மரியாதைக்குரிய தலைவர் ஹோஸோமின் - உடன் நேதாஜிக்கு நட்பு இருந்ததை உறுதிப்படுத்தும் ஆவணங்கள் வியட்னாமில் இருப்பதாகக் கூறப்படுகிறது.
1945 டிசம்பர் 20 அன்று வெளியான செய்திக்குறிப்பில் நேதாஜி உயிருடன் இருப்பதாக H.V. காமத் கூறியதாக தகவல் வெளியாகி உள்ளது.
மோலொடோஃப் என்ற ரஷ்ய வெளியுறவு மந்திரி மார்ச் 1946-ல் நேதாஜி ரஷ்யாவில் இருப்பதாகக் கூறியுள்ளார்.
1946 நவம்பர் 7 அன்று ராஜா யுவராஜ் தத்தா சிங் அகில இந்திய ஃபார்வர்டு பிளாக்கின் துணைத்தலைவரான ஷீல் பத்ர யாஜீ நேதாஜி, உயிருடன் இருப்பதாகக் கூறியதாகக் குறிப்பிடுகிறார்.
மாஸ்கோவில் இருந்து 40 கி.மீ. தொலைவில் உள்ள படோல்ஸ்க் இராணுவ ஆவணக் காப்பகத்தில் அலெக்சாண்டர் கொலசிரிகோவ் என்ற warsaw pact-ன் முன்னாள் மேஜர் ஜெனரல் 1996 அக்டோபரில் சில ஆவணங்களைப் பார்த்துள்ளார். அதில் நேதாஜியை ரஷ்யாவில் தங்க வைத்திருப்பதன் பல்வேறு விளைவுகள் குறித்து ஆராய்ந்ததற்கான தகவல்கள் உள்ளன. ஆனால் அதை நகலெடுக்கவோ ஆவண எண் போன்றவற்றைக் குறிப்பெடுக்கவோ அவர் அனுமதிக்கப்படவில்லை.
நேதாஜி உயிருடன் இருந்ததற்கு இவ்வளவு சாட்சியங்கள் இருந்த போதும் அதைப்பற்றி ஆராய காங்கிரஸ் அரசாங்கம் தயாராக இல்லை

நேதாஜி அவர்கள் முதல்
முறையாக
ஹிட்லரை சந்திக்க சென்ற
பொது ஹிட்லருடைய ஆட்கள்
நேதாஜியை ஒரு அறையில்
உக்கார
வைத்தனர் . நேதாஜி அவர்கள்
ஒரு புத்தகத்தை படிக்க
ஆரம்பித்து விட்டார் .
ஹிட்லருடைய
ஆட்கள்
ஹிட்லருக்கு தெரிவிக்க
சென்றனர் .
ஹிட்லர் போன்ற வேடமணிந்த
பலர்
வந்தபோதும்
நேதாஜி கண்டுகொள்ளாமல்
படிப்பதை தொடர்ந்தார் . இதில்
என்ன
விஷயம் என்றால் பல சமயங்களில்
ஹிட்லர்
போன்ற வேடமணிந்தவர்களை
கண்டு பல
மனிதர்கள் தாங்கள்
ஹிட்லரை சந்தித்தாக
சொல்லியிருக்கிறார்கள்..
கடைசியில்
ஹிட்லரே வந்து நேதாஜியின்
தோளில்
கை வைத்தவுடனே நேதாஜி அவர்கள்
"ஹிட்லர் " என்றார் .
ஹிட்லருக்கு ஒரே வியப்பு...
ஹிட்லர் நேதாஜியிடம் "
எப்படி நீங்கள்
என்னை கண்டுபிடித்தீர்கள்
இதற்கு முன்
நீங்கள்
என்னை சந்தித்தது கிடையாது "
என்று கேட்டார்.
நேதாஜி அவர்கள் "இந்த
உலகத்தில்
சுபாஷ் சந்திர போசின்
தோளில்
கை வைக்க ஹிட்லரை தவிர
வேறு யாருக்கும் தைரியம்
கிடையாது" என்றார்...!

ஜாலியன்வாலா பாக் படுகொலைக்குத் தலைமை ஏற்று நடத்திய ஜெனரல் டயரைச் சுட்டுக் கொன்றார் உத்தம்சிங். அதனைக் கண்டித்து அறிக்கை வெளியிட்டார் காந்தி. ஆனால், உத்தம்சிங்கைப் பாராட்டி கடிதம் அனுப்பினார் போஸ், காந்திக்கும் போஸுக்கும் இடையிலான உரசலை இந்தச் சம்பவம் அதிகரித்தது.

நேதாஜி அவர்களின் ஆரம்ப வாழ்க்கை:

நேதாஜி சுபாஷ் சந்திர போஸ் அவர்கள், தன்னுடைய ஆரம்பக் கல்வியை, கட்டாக்கிலுள்ள “பாப்டிஸ்ட் மிஷன் ஆரம்பப் பள்ளியில்” தொடங்கினார். பின்னர், 1913ல் “கொல்கத்தா ரேவன்ஷா கல்லூரியில்” தன்னுடைய உயர் கல்வியை முடித்த அவர் படிப்பில் முதல் மாணவனாகவும் விளங்கினார். சிறுவயதிலிருந்தே விவேகானந்தர் போன்றோரின் ஆன்மீகக் கொள்கைகளை ஆர்வமுடன் படித்தும் வந்தார். 1915 ஆம் ஆண்டு “கொல்கத்தா ப்ரெசிடென்ஸி கல்லூரியில்” சேர்ந்த அவர், “சி.எஃப் ஓட்டன்” என்ற ஆசிரியர், இந்தியாவிற்கு எதிரான கருத்துகளை சொன்னதால், ஏற்பட்ட தகராறால் கல்லூரியை விட்டு நீக்கப்பட்டார். பின்னர், “ஸ்காட்டிஷ் சர்ச் கல்லூரியில்” சேர்ந்து இளங்கலைப் பட்டம் பெற்ற அவர், தன்னுடைய பெற்றோர்களின் விருப்பத்திற்காக 1919 ஆம் ஆண்டு ஐ.சி.எஸ் தேர்வுக்கு படிக்க லண்டனுக்கு சென்றார். ஐ.சி.எஸ் தேர்வில் நான்காவது மாணவனாக தேர்ச்சிப்பெற்றார். 1919ல் நடந்த ‘ஜாலியன் வாலாபாக் படுகொலை சம்பவம்’, சுபாஷ் சந்திர போசை சுதந்திர போராட்டத்தில் ஈடுபட வழிவகுத்தது எனலாம். இந்தியாவின் அம்ரித்சர் நகரில் ஜாலியன் வாலாபாக் என்ற இடத்தில், ஆயுதம் ஏதுமின்றி கூட்டத்தில் பேச்சை கேட்டுக்கொண்டிருந்த ஆண்கள், பெண்கள், குழந்தைகள் என பாராமல் ஆங்கில அரசு, ‘ரெஜினால்ட் டையர்’ என்ற ராணுவ அதிகாரியின் தலைமையில் அப்பாவி மக்களைக் கொன்று குவித்தது. அப்பாவி மக்கள் மீது நடத்தப்பட்ட இந்த தாக்குதல், வெள்ளையர் ஆட்சி மீது சுபாஷ் சந்திர போஸிற்கு வெறுப்புணர்வை அதிகரித்தது மட்டுமல்லாமல், லண்டனில் தன்னுடைய பணியை துறந்து 1921 ஆம் ஆண்டு இந்தியா திரும்பி வரவும் செய்தது.

இந்திய தேசிய ராணுவம் என்பது இரண்டம் உலகப் போரின் போது பிரித்தானிய இந்திய அரசினை எதிர்த்துப் போரிட தென்கிழக்காசியாவில் உருவாக்கப்பட்ட ஒரு படை. இது சப்பானியப் பேரரசின் உதவியுடன் இந்தியாவின் காலனிய அரசை எதிர்த்துப் போரிட்டது. ஆரம்ப காலத்தில் சப்பானியர்களால் கைது செய்யப்பட்ட பிரித்தானிய இந்திய ராணுவத்தின் இந்திய போர்க்கைதிகள் இதில் இடம் பெற்றிருந்தனர். பின்னர் மலேசியா, சிங்கப்பூர், பர்மா போன்ற இடங்களில் வாழும் புலம்பெயர் இந்தியர்களும், இந்தியாவிலிருந்த சென்றவர்கள் ஆகிய தன்னார்வலப் படைவீரர்களும் இதில் இடம் பெற்றனர்.
1942 இல் சிங்கப்பூர் சப்பானியப் படையினரால் கைப்பற்றப்பட்ட பின்னர், ராஷ் பிஹாரி போஸ் என்பவரால் இந்திய தேசிய ராணுவம் உருவாக்கப்பட்டது. இதன் படைத்தலைவர் மோகன் சிங் ஆவார். ஆனால் விரைவில் அது ஆதரவின்றி கலைந்து போனது. மீண்டும் 1943 இல் நேதாஜி சுபாஷ் சந்திர போசினால் புத்துயிர் அளிக்கப்பட்டு மீட்டுருவாக்கப்பட்டது. போசின் இந்திய இடைக்கால அரசின் படைத்துறையாக செயலாற்றியது. சப்பானியப் படைகளுக்குத் துணையாக மலேசியா மற்றும் பர்மா போர்த்தொடர்களில் பிரித்தானியப் படைகளுக்கு எதிராகப் போரிட்டது. சப்பானிய மற்றும் பிரித்தானியத் தரப்புகள் தங்களது தேவைகளுக்கு இப்படையினை பெரிய அளவில் பயன்படுத்துக்கொண்டன. சுமார் 43,000 உறுப்பினர்களைக் கொண்ட இப்படை போர்க்களத்தில் பெரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தவில்லை. ஆனால் இரண்டாம் உலகப் போர் முடிந்த பின்னர் இதன் உறுப்பினர்கள் மீது பிரித்தானிய அரசு சாட்டிய குற்றங்களும், அது தொடர்பான வழக்குகளும் இந்திய மக்களிடையே பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தின.

மாவீரனின் மறுபக்கம்:

மாவீரனின் மறுபக்கம்:

இந்திய விடுதலைப் போராட்ட வரலாற்றில் மகாத்மா காந்தி மற்றும் நேருவுக்குச் சமமாக இந்தியாவிலும், வெளிநாடுகளிலும் அறிமுகமான புகழ்பெற்ற தலைவர் நேதாஜி சுபாஷ்சந்திர போஸ்.
நேதாஜியின் அரசியல் வாழ்க்கைப் பயணம்புயலும், சூறாவளியும் வீசிய கொந்தளிப்பான சம்பவங்கள் நிறைந்ததாகும். லண்டனில் ஐ.சி.எஸ். பட்டத்தைத் துறந்துவிட்டு 1921&இல் இந்தியா திரும்பினார். இந்திய தேசியக் காங்கிரஸ் மூலம் அவர் நேரடி அரசியல் நிகழ்ச்சிகளில் பங்கெடுத்துக் கொண்டது 1941 வரை சுமார் இருபது ஆண்டுக் காலம் மட்டுமே!
இந்திய தேசியக் காங்கிரஸ் கட்சிக்குள் அவர் நேருவுக்கு இணையாக இளைஞர்களின் நம்பிக்கை நட்சத்திரமாகத் திகழ்ந்தார். அவரது இடதுசாரிக் கருத்துக்கள், போராட்டங்களுக்கு மக்களைத் திரட்டுவதில் அவருக்கிருந்த ஆளுமைத் திறமைகளைக் கண்டு ஆங்கிலேய அரசு அஞ்சி நடுங்கியது.
மிகக் குறுகிய இருபதாண்டுக் கால அரசியல் வாழ்க்கையிலும் வெவ்வேறு காலகட்டங்களில் ஒன்பதாண்டுகள் சிறையில் வைக்கப்பட்டார். 1933-இல் பர்மாவின் மாண்டலே சிறையில் வைக்கப்பட்டிருந்தபோது, கடுமையாக உடல்நலம் பாதிக்கப்பட்டார். நாடு திரும்பக் கூடாது என்ற நிபந்தனையுடன் விடுதலை செய்யப்பட்டார். மருத்துவச் சிகிச்சைக்காகவும், விடுதலைப் போராட்டத்திற்கு ஆதரவு திரட்டவும் ஐரோப்பிய நாடுகளில் சுற்றுப்பிரயாணம் மேற்கொண்டார்.
1938-இல் காங்கிரஸ் கட்சியின் தலைவராக ஒருமனதாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். 1939-இல் இரண்டாவது முறையாக காந்தியடிகளின் வேட்பாளர் பட்டாபி சீதாராமையாவை எதிர்த்துப் போட்டியிட்டு வெற்றி பெற்றுத் தலைவராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். இ.எம்.எஸ். நம்பூதிரிபாட், பி.ராமமூர்த்தி, ஜீவா, எஸ்.ஏ.டாங்கே முதலிய புகழ்பெற்ற கம்யூனிஸ்ட் தலைவர்கள் நேதாஜிக்குப் பக்கபலமாக முழுமூச்சாகத் தலைவர் தேர்தலில் வேலை செய்து வெற்றி பெறச் செய்தது வரலாறு!
“பட்டாபி சீதாராமையாவின் தோல்வி – என்னுடைய தோல்வி” என்று காந்தியடிகள் பகிரங்கமாக அறிவித்தார். நேரு நடுநிலைவகித்தார். அதன் விளைவு, நேதாஜிக்குக் கட்சிக்குள் கடுமையான நெருக்கடியை ஏற்படுத்தியது. செயல்பட முடியாமல் முடமாக்கப்பட்டார். இறுதியில் தலைவர் பதவியிலிருந்து வெளியேற்றப்பட்டார்.
நேதாஜியை நீண்ட காலத்திற்குச் சிறையில் தள்ளி தீவிர அரசியலிலிருந்து அவரைத் தனிமைப்படுத்த அந்நியர் ஆட்சி திட்டமிட்டது. வெளிநாடுகளுக்குத் தப்பிச் சென்று வலிமையான ராணுவத்தைக் கட்டமைத்து ஆங்கிலேயர் ஆட்சியுடன் போரிடுவது என்ற திட்டத்துடன் 1941 ஜனவரி 16-ஆம் நாள் கொல்கத்தாவில் வீட்டுச் சிறையில் வைக்கப்பட்டிருந்த போஸ் ஆப்கானிஸ்தானுக்குத் தப்பிச் சென்றார்.
பின்னர் அவர் மாஸ்கோ வழியாக பெர்லின் சென்றடைந்ததும், ஜெர்மனியில் இந்திய சுதந்திரச் சங்கம் என்ற அமைப்பை நிறுவி 4000 வீரர்கள் கொண்ட ராணுவப்படையைத் திரட்டியதும், ஹிட்லரின் உதவி தேவையான அளவுக்குக் கிடைக்காததால், 1943 பிப்ரவரி 8-ஆம் நாள் ஜெர்மன் நீர்மூழ்கிக் கப்பலில் கடலுக்கடியில் 24000 கி.மீ தூரம் 91 நாட்கள் இடைவிடாது சாகசப் பயணம் மேற்கொண்டு ஜப்பான் சென்றடைந்ததும், சிங்கப்பூரில் செயலிழந்து கிடந்த இந்திய தேசிய ராணுவத்தைப் புனரமைத்து பர்மா எல்லையில் ஆங்கிலேய, அமெரிக்கக் கூட்டுப்படைகள் மீது தாக்குதல் தொடுத்ததும் நாமறிந்த வீரவரலாறு!
1934-இல் நேதாஜி ஆஸ்ட்ரீயா நாட்டுத் தலைநகர் வியன்னாவில் மருத்துவச் சிகிச்சைக்காகத் தங்கியிருந்தார். அங்கிருந்தபோதுதான் இந்திய விடுதலைப் போராட்டம் என்ற ஆங்கிலப் புத்தகத்தை எழுதினார். அந்தப் புத்தகத் தயாரிப்பில் தட்டச்சு செய்யவும், நேதாஜியின் கடிதப் போக்குவரத்து வேலைகளை கவனித்துக் கொள்ளவும் பிராலின் எமிலி ஷெங்கல் என்ற இளம் பெண்ணை நேர்முக உதவியாளராகப் பணிக்குச் சேர்த்துக் கொண்டார்.
நேர்முக உதவியாளர் பணிகளுடன் அவருக்கு நடைபெற்ற அறுவை சிகிச்சையின்போது, இரவும் பகலும் உடனிருந்து உதவி செய்த எமிலிக்கும் அவருக்குமிடையில் மெல்ல மெல்லக் காதல் அரும்பியது. நாடு திரும்பிய பின்னரும் எமிலிக்குத் தொடர்ந்து கடிதங்கள் எழுதி வந்தார்.
1937 டிசம்பர் 26-ஆம் நாள் நேதாஜி எமிலியை மாலை மாற்றி மிக எளிமையாக, எந்த விதமான சடங்குகளுமில்லாமல் திருமணம் செய்து கொண்டார். திருமணச் செய்தி வெளியுலகிற்குத் தெரியாமல் மிக ரகசியமாக வைக்கப்பட்டது. நேதாஜிக்குத் தந்தையாகவும், சகோதரனாவும், நண்பனாகவும் இருந்து அன்பைச் சொரிந்து பாதுகாத்த அண்ணன் சரத் சந்திரபோசுக்குக்கூட இந்தத் திருமணம் நேதாஜியின் மறைவிற்குப் பின்பே தெரிய வந்தது.
“இந்திய நாட்டு மக்கள் மத நம்பிக்கைகளிலும், சாதி நம்பிக்கைகளிலும் ஊறிப் போயிருக்கிறார்கள். சாதி மறுப்புத் திருமணத்தையே சகித்துக்கொள்ள மாட்டார்கள். அப்படிப்பட்ட மக்கள் சாதி மறுப்பும், மதத்திற்கு அப்பாற்பட்டும், நாடுவிட்டு நாடு வந்து செய்துகொள்ளும் நம் திருமணத்தை நிச்சயமாக ஏற்றுக்கொள்ள மாட்டார்கள். எனது திருமண நிகழ்ச்சி எனது அரசியல் போராட்டத்திற்கு ஊறு விளைவிக்கக் கூடாது” என்று நேதாஜி தன்னிடம் சொன்னதாக எமிலி ஒரு பேட்டியில் சொல்லியிருக்கிறார்.
1934 நவம்பர் தொடங்கி 1942 பிப்ரவரி முடிய நேதாஜி எமிலிக்கு எழுதிய 162 கடிதங்களும், எமிலி நேதாஜிக்கு எழுதிய 18 பதில் கடிதங்களும் இன்று நமக்குக் கிடைத்துள்ளன. இந்த கடிதங்கள் சாதாரணமான காதல் கடிதங்களல்ல. அவை உயர்ந்த இலக்கியத் தரம் வாய்ந்தவை. உள்ளடக்கத்தில் வித்தியாசமானவை.
அரசியல், தத்துவம், வரலாறு, கலை, இலக்கியம், இசை, எளிமையான வாழ்க்கையின் அவசியம், லட்சியம், மனிதகுல மேம்பாட்டுக்காக உழைத்தல், உடல்நலம் பேணுதல் எனப் பல்வேறு விதமான விஷயங்களைத் தனது காதலி எமிலிக்கு இந்தக் கடிதங்களில் விரிவாக எழுதியிருக்கிறார். சில முக்கியமான அரசியல் சம்பந்தப்பட்ட கடிதங்களை ஜெர்மன் மொழியில் எழுதியிருக்கிறார். சில தந்திச் செய்திகளும் கிடைத்துள்ளன.
“உன் சொந்தக் காரியங்கள் நிறைவேற கடவுளை வேண்டிக் கொள்ளாதே. மனிதகுலத்திற்கு எப்போதும் நிரந்தர நன்மை பயக்கும் கோரிக்கைள் குறித்துக் கடவுளிடம் வேண்டிக்கொள் என்று 1936 மார்ச் 3&ஆம் தேதிய கடிதத்தில் எழுதியிருக்கிறார்.
“உணவுக் கட்டுப்பாடும், உடற்பயிற்சியும் அவசியம். புதிய மொழி ஏதாவது ஒன்றைக் கற்றுக்கொள். அது உன் அறிவை விரிவாக்கும். இசைக்கருவி ஏதாவதொன்றை இயக்கக் கற்றுக்கொள். அது உன் ஆன்ம பலத்தை உயர்த்தும். தத்துவப் புத்தகங்களைத் தேடிப் படி. அவை உனக்கொரு புதிய பாதையைக் காட்டும். இவை என்னுடைய ஆலோசனைகள்தான். தேவையற்ற புத்திமதிகள் என்று நீ கருதினால், என்னை மன்னித்துவிடு என்று எமிலிக்கு 17.6.1937-ஆம் நாள் எழுதிய கடிதத்தில் குறிப்பிட்டிருக்கிறர்.
“காந்தியின் வேட்பாளரையே எதிர்த்துப் போட்டியிட்டுத் தலைவர் பதவிக்கு வெற்றி பெற்றிருக்கிறேன். தோல்வியடைந்தவர்கள் என்னை நிம்மதியாக வேலை செய்யவிடப் போவதில்லை என்று தீர்க்கதரிசனத்துடன் 11.2.1939 தேதியிட்ட கடிதத்தில் எமிலிக்கு எழுதியிருக்கிறார்.
“நேதாஜிக்கும், எமிலிக்கும் 1942 நவம்பர் 29-ஆம் நாள் பெண் குழந்தை பிறந்தது. அனிதா போஸ் என்று பெயர் சூட்டப்பட்டது. அனிதா அமெரிக்காவில் டாக்டர் பட்டத்திற்குப் படித்துக் கொண்டிருக்கும்போது, சக மாணவர் ஜெர்மன் நாட்டைச் சேர்ந்த மார்ட்டின் பிப்சரைக் காதலித்துத் திருமணம் செய்து கொண்டார். இருவரும் இந்தியாவிற்கு அடிக்கடி வந்து பல நிகழ்ச்சிகளில் பங்கெடுத்துக் கொள்கிறார்கள். இருவரும் ஜெர்மனி நாட்டில் பல்கலைக்கழகப் பேராசிரியர்களாகப் பணியாற்றி வருகின்றனர்.
நேதாஜியின் மருமகன் டாக்டர் மார்ட்டின் பிப்சர், இரண்டுமுறை ஜெர்மன் நாடாளுமன்றத்திற்குத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டுச் செயல்பட்டவர். நேதாஜியின் மகள் அனிதா போசுக்கு இரண்டு ஆண் குழந்தைகளும் ஒரு பெண் குழந்தையும் பிறந்தனர். ஆண் குழந்தைகளுக்கு ‘பீட்டர் அருண்’, ‘தாமஸ் கிருஷ்ணா’ என்றும், மகளுக்கு ‘மாயா’ என்றும் பெயர் வைத்திருக்கிறார்கள்.
1945-இல் இரண்டாம் உலகப்போர் முடிந்தவுடன், நேதாஜியின் மனைவி எமிலி ஆஸ்திரிய நாட்டு அஞ்சல் துறையில் இடைநிலை அதிகாரியாகப் பணிக்குச் சேர்ந்து ஒரே மகள் அனிதா போசை வளர்த்து ஆளாக்கினார். அந்த நாட்டு அஞ்சல் துறைத் தலைமை இயக்குனராக உயர்பதவி வகித்து ஓய்வு பெற்றார்.

”நேதாஜியின் மரணம் சட்டப்படி உறுதி செய்யப்பட்டுவிட்டதா?”

”நேதாஜியின் மரணம்
சட்டப்படி உறுதி செய்யப்பட்டுவிட்டதா?”

”ஆகஸ்ட் 18, 1945-ல் தைவான்
தலைநகர் தாய்பேய் விமான
நிலையத்திலோ,
அதற்கு அருகாமையிலோ நடந்த
விமான விபத்தில்
நேதாஜி இறக்கவில்லை.
எப்படியென்றால்,
நேதாஜி மரணம்
குறித்து இந்திய அரசால்
அமைக்கப்பட்ட
முகர்ஜி கமிஷனிடம், அமெரிக்க
உளவுத்துறையால் தாக்கல்
செய்யப்பட்ட பிரமாண பத்திரத்தில்
இதனை உறுதிபட
அமெரிக்கா தெரிவித்துவிட்டது.

தைவான் நாட்டு அரசும், ”தன்
நாட்டு எல்லைக்குள்
அன்று அப்படி எந்த விபத்தும்
நடக்கவில்லை”
என்று கூறிவிட்டது.
ஜப்பான் அரசும், ”சுபாஷ்
சந்திரபோஸ் என்ற
பெயரிலோ இச்சிரோ உக்குடா (நேதாஜிக்கு சூட்டிய
புனைபெயர்) என்ற
பெயரிலோ எவரும்
இறந்து சுடுகாட்டில்
எரிக்கப்படவில்லை”
என்று தெரிவித்துவிட்டது.

‘நேதாஜியினுடையது’
என்று ஜப்பானிய கோயில்
ஒன்றில் வைக்கப்பட்ட அந்தச்
சாம்பல் மற்றும்
எலும்புகளை டி.என்.ஏ
பரிசோதனை நடத்தவிடாமல்
இந்திய அரசு தடுத்துக்
குழப்பியது உலகுக்கே தெரியும்.
இறுதியாக, முகர்ஜி கமிஷனும்
ஆகஸ்ட் 18, 1945-ல் நடந்த விமான
விபத்தில்
நேதாஜி இறக்கவில்லை என்று அரசுக்கு அறிக்கை அளித்துவிட்டது.

இதில்
வேடிக்கை என்னவென்றால்,
எந்தவித காரணமும் கூறாமல்,
தானே நியமித்த
முகர்ஜி கமிஷன்
அறிக்கையை ஏற்க
முடியாது என்று இந்திய
அரசு நிராகரித்ததுதான்”
என்கிற தேவபிரதா பிஸ்வாஸ்,
“நேதாஜி தொடர்பான
ஏராளமான ஆவணங்களை பிரதமர்
அலுவலகம்,
உள்துறை அமைச்சகம் மற்றும்
வெளியுறவு அமைச்சகம் ஆகிய
மூன்றும்
சேர்ந்து அழித்து ஒழித்துவிட்டன.

இதை நீதிபதி முகர்ஜி கமிஷனே சுட்டிக்காட்டி உள்ளது என்றார்.
“எல்லா ஆதாரமும்
அழிந்து விட்டதா?
என்று கேட்டோம். இல்லை,
சுமார் 800 ஃபைல்கள் ‘ரகசிய
ஃபைல்கள்’
என்று முத்திரை குத்தப்பட்டு மத்திய
அரசிடம் உள்ளன.

எல்லா நாடுகளிலும்
குறிப்பிட்ட சில ஆண்டுகள்
மட்டுமே ரகசிய ஃபைல்களாக
வைத்திருந்து, பின்னர்
ஆய்வாளர்களுக்காக
‘பொது ஆவணமாக’
அறிவிப்பார்கள்.
இந்தியாவிலும் அப்படித்தான்.
ஆனால், இந்த 800
ஃபைல்களையும் நிரந்தரமாக
ரகசிய ஃபைல்களாக இந்திய
அரசு வைத்துள்ளது.
இது பகிரங்கப் படுத்தப்பட்டால்
நேதாஜிக்கு நேர்ந்தது என்ன
என்பதை உலகம்
அறிந்து கொள்ளும்” என்கிறார்.

”இதை யாரும் பார்க்க
முடியாதா என்ன?”

“எனக்குக் காட்டி னார்கள்.
ஆனால், அதைப்பற்றிப்பேசவோ,
மேற்கோள் காட் டவோ கூடாது”
என்று உறுதிமொழி வாங்கிக்கொண்டார்கள்”
என்கிறார் பரூண் முகர்ஜி.

”நேதாஜி உயிருடன் இருந்தார்
என நீங்கள் சொல்லி வந்தீர்கள்?
அரசு இறந்து விட்டதாகத்தானே கூறி வந்தது?”
என்ற கேள்விக்கு பதிலளிக்கும்
பிஸ்வாஸ்,
”மறைந்த பிறகு, நாட்டின் உயர்
தலைவர்களை கௌரவிக்கும்
பாரத ரத்னா விருதை மத்திய
அரசு நேதாஜிக்கு அளித்தது.
அது பற்றி உச்ச நீதிமன்றத்தில்
சர்ச்சை எழுந்தபோது,
அங்கே நேதாஜி இறந்ததை நிருபிக்கமுடியவில்லை.

எனவே, மத்திய
அரசு பின்வாங்கிக்கொண்டது.
அதுமட்டுமல்ல. கொடுத்த பாரத
ரத்னாவையே திரும்பப்
பெற்று ஜகா வாங்கியது.
நேதாஜி வழியில் இந்தியா உருவெடுத்தால், நாம் நம் இனத்தை இழந்திருக்கமாட்டோம்.
உலகில் முதல் நாடாக இருந்திருப்போம்.

காங்கிரஸ் மத்திய அரசின் சதிகள் நிறைய!!